شرکت آریا اطلس سورین با استفاده از ماشین آلات روز دنیا و با تکیه بر دانش فنی چند سال است که پا در عرصه تولید ، تجهیز و بومی سازی اکسیژن ساز های PSA نهاده و با انتقال این صنعت به صنایع دیگر از جمله تولید گاز های طبی – صنعت پرورش آبزیان – تصفیه آب و فاضلاب های صنعتی – صنایع ذوب فلزات و کاشی سرامیک – وسایر صنایع امیدوار است در راستای برآورده کردن نیاز کشور به اکسیژن سهم به سزایی از این بازار را تامیین کند.
نام اکسیژن ساز بیمارستانی مانند کارکردش بسیار امیدبخش است. به ویژه در شرایط کنونی کره زمین که انسانها با مشکلاتی مانند: کرونا و انواع بیماری های تنفسی دست و پنجه نرم میکنند، مولد اکسیژن ساز بیمارستانی PSA بیمارستانی یکی از تکنولوژی های نوین و کاربردی است که وظیفه تغلیظ کردن اکسیژن را به عهده دارد. هوایی که تنفس می کنیم بیش از 78% نیتروژن و 21% اکسیژن است. مولد اکسیژن ساز بیمارستانی PSA اکسیژن موجود در هوای اطراف ما را گرفته و به اکسیژن غلیظ تر تبدیل می کند.
اکسیژن سازها یک تکنولوژی مهم در تولید اکسیژن خالص برای مصارف مختلف هستند. در زیر، تاریخچه مختصری از توسعه اکسیژن سازها آورده شده است:
– قرن 17 و 18: در این دوره، علمای شیمی و فیزیک مانند رابرت بویل و جان پری استفاده از فرایندهای تقسیم جداکننده هوا را برای تولید اکسیژن مورد بررسی قرار دادند. آنها به تجربیات خود در تولید اکسیژن خالص از هوا پیش می‌رفتند.
– قرن 19: در اواخر قرن 19، اولین اکسیژن سازها، که به نام “اکسیژن سازهای عملیاتی” شناخته می‌شوند، توسط فردریش ولهلم لندی در آلمان ساخته شدند. این دستگاه‌ها از فرایندی به نام “جذب پریوسکوپیک” استفاده می‌کردند تا اکسیژن را از هوا جدا کنند.
– قرن 20: در طی قرن 20، تحقیقات بیشتری در زمینه تولید اکسیژن صورت گرفت. با پیشرفت تکنولوژی و علم شیمی، روش‌های جدیدی برای تولید اکسیژن توسط اکسیژن سازها پدید آمد. مثلاً در دهه 1960، تکنولوژی جذب پریوسکوپیک (PSA) برای تولید اکسیژن استفاده شد که تاکنون یکی از روش‌های معمول در صنعت اکسیژن سازها است.
– قرن 21: در قرن 21، با پیشرفت فناوری و نیازهای متنوع مصرف اکسیژن، تولید اکسیژن سازها بهبود یافته و توانستند راه‌های جدیدی را برای تولید اکسیژن خالص ارائه دهند. اکسیژن سازهای کوچک و قابل حمل برای استفاده در خانه یا در مسافرت‌ها نیز توسعه یافته‌اند.
از آن زمان تا به امروز، توسعه و بهبود اکسیژن سازها ادامه داشته است و این دستگاه‌ها در بسیاری از صنایع و کاربردها به منظور تأمین اکسیژن خالص استفاده می‌شوند.
چندین برند معروف در زمینه تولید اکسیژن سازها وجود دارند. در زیر، به برخی از این برندها اشاره می‌کنم:
1. AirSep: AirSep یکی از برندهای معتبر در زمینه تولید اکسیژن سازها است. آنها دستگاه‌های تولید اکسیژن خالص برای کاربردهای صنعتی و پزشکی ارائه می‌دهند.
2. Respironics: Respironics بخشی از شرکت Philips است و در زمینه تولید اکسیژن سازها برای کاربردهای پزشکی فعالیت میکند. آنها دستگاه‌های تولید اکسیژن پرتابل و استاندارد را عرضه میکنند.
3. DeVilbiss Healthcare: DeVilbiss Healthcare یک شرکت معروف در زمینه تجهیزات پزشکی است و دستگاه‌های تولید اکسیژن برای استفاده در منزل و بیمارستان را تولید میکند.
4. Invacare: Invacare یک برند مشهور در زمینه تولید تجهیزات پزشکی و محصولات بهداشتی است. آنها دستگاه‌های تولید اکسیژن پرتابل و استاندارد را عرضه میکنند.
5. Inogen: Inogen یکی دیگر از برندهای مشهور در زمینه تولید اکسیژن سازهای پرتابل است. آنها دستگاه‌های تولید اکسیژن بسیار سبک و قابل حمل برای استفاده در سفر و فعالیت‌های روزمره ارائه میکنند.
مهم است برای تهیه یک اکسیژن ساز معتبر و ایمن، از تأمین کنندگان معتبر و مطمئن خرید کنید و به توصیه‌های فنی و استفاده از این دستگاه‌ها توجه کنید. همچنین، در صورت نیاز به استفاده اکسیژن در بیمارستان یا محیط پزشکی، بهتر است از راهنمایی پزشک خود استفاده کنید.
تولید اکسیژن در مولد اکسیژن ساز بیمارستانی PSA بر اساس عبور هوای فشرده از گرانول های زئولیت سنتزی را PSA میگویند که با آن غربال مولکولی انجام می گیرد.
نیتروژن موجود در هوا ضمن عبور از غربال مولکولی موجود در ستون های مملو از زئولیت جذب می شود و پس از اشباع شدن تخلخل های مواد جذاب ظرفیت جذب زئولیت های یک ستون اشباع شده، به حالت احیا در آمده و ستون دیگر عملیات جذب را انجام می دهد. این توالی به طور کلی منجر به تولید اکسیژن (هوای غنی شده از اکسیژن) به طور پیوسته می گردد.
فناوری PSA فرآیند جداسازی اکسیژن از هوا در یک فرآیند فیزیکی است و در آن هیچ گونه فعل و انفعال شیمیایی صورت نمی گیرد. از این رو به محض برداشتن فشار از گرانول های جذاب گاز نیتروژن تخلیه و غربال مولکولی به حالت اولیه و آماده جذب می گردد.
در حقیقت زئولیت مجددا احیا می شود. بنابراین در صورتی که دستگاه ها صحیح بهره برداری شوند و غربال مولکولی به روغن و رطوبت آغشته نشود، عمر مواد جاذب طولانی خواهد شد.
اکسیژن‌سازها (Oxygen generators) دستگاه‌هایی هستند که قادر به تولید اکسیژن خالص از هوای محیط هستند. این دستگاه‌ها در بخش‌های مختلفی از صنعت، پزشکی، آسایشگاه‌ها، فضاپیماها و سایر برنامه‌ها و کاربردها استفاده می‌شوند.
مکانیزم کارکرد اکسیژن‌سازها معمولاً بر اساس فرایند تقسیم جداکننده هوا (Air Separation Process) است. در این فرایند، هوای محیط که شامل اکسیژن، نیتروژن و سایر گازها است، جدا می‌شود و اکسیژن خالص به عنوان محصول نهایی بدست می‌آید. دو روش اصلی برای تولید اکسیژن خالص توسط اکسیژن‌سازها عبارتند از:
1. جذب مولکولی زئولیتی (Zeolite Molecular Sieve): در این روش، زئولیت‌ها به عنوان جاذب‌های مولکولی استفاده می‌شوند. زئولیت‌ها قادرند مولکول‌های نیتروژن را جذب کنند و اکسیژن را عبور دهند. بنابراین، هوای محیط به طور اولیه از مخلوط اکسیژن و نیتروژن توسط زئولیت‌ها عبور میکند و نیتروژن توسط زئولیت‌ها جذب می‌شود و اکسیژن خالص تولید می‌شود.
2. تکنولوژی جذب پریوسکوپیک (Pressure Swing Adsorption – PSA): در این روش، از فناوری جذب پریوسکوپیک برای جداسازی اکسیژن و نیتروژن استفاده می‌شود. در فرایند PSA، با اعمال فشار بر روی هوای محیط، اکسیژن جذب نمی‌شود و به صورت گاز خروجی تولید می‌شود در حالی که نیتروژن توسط جاذب‌های خاصی جذب می‌شود. سپس با کاهش فشار، جاذب‌ها از نیتروژن آزاد می‌شوند و مولکول‌های نیتروژن به عنوان محصول جانبی دفع می‌شوند.
در هر دو روش فوق، اکسیژن خالص تولید شده در نهایت از دستگاه جدا می‌شود و می‌تواند برای کاربردهای مختلف مانند تامین اکسیژن در بخش‌های پزشکی، جوشکاری، اکسیژن‌درمانی و غیره استفاده شود.
جذب مولکولی یا جذب زئولیت، فرایندی است که در آن زئولیت‌ها به عنوان جاذب‌های خاص برای جذب و جداسازی مولکول‌ها در فرایندهای صنعتی و علمی استفاده می‌شوند. زئولیت‌ها به دلیل ساختار سه‌بعدی خاص خود، دارای کانال‌ها و منافذ میکروسکوپی هستند که امکان ورود و جذب مولکول‌های دیگر را فراهم میکنند.
زئولیت‌ها به طور معمول در فرایندهای جذب مولکولی بر اساس تعامل‌های فیزیکی و شیمیایی با مولکول‌ها عمل میکنند. برخی از مکانیسم‌های جذب مولکولی توسط زئولیت‌ها عبارتند از:
1. جذب وان در داخل کانال‌ها: مولکول‌ها با اندازه و شکل مناسب می‌توانند وارد کانال‌ها و منافذ زئولیت شوند و در آنجا با سطح داخلی زئولیت تعامل کنند و جذب شوند. اندازه کانال‌ها معمولاً تعیین کننده انتخابیت جذب مولکولی است.
2. تعامل‌های نیروی ون دیر والس: در برخی موارد، تعامل نیروی ون دیر والس بین مولکول‌ها و سطح زئولیت باعث جذب مولکول‌ها می‌شود. این تعاملات بر اساس اختلافات در نیروی ون دیر والس بین مولکول‌ها و سطح زئولیت اتفاق می‌افتد.
3. تعامل‌های شیمیایی: برخی زئولیت‌ها دارای انگیزه‌های شیمیایی هستند که با مولکول‌ها واکنش می‌دهند و مولکول‌ها را به صورت شیمیایی جذب میکنند. این تعامل‌ها ممکن است شامل جذب یون‌ها، جذب مولکول‌های آلی و یا واکنش‌های شیمیایی مختلف باشد.
از جذب مولکولی زئولیت‌ها در بسیاری از بخش‌های صنعتی مانند جداسازی گازها، تصفیه آب، کاتالیزورها، جذب و انحلال مواد آلی و غیره استفاده می‌شود. قابلیت انتخابیت و جذب قوی زئولیت‌ها آنها را به جاذب‌های مؤثر و محبوب در فرایندهای جداسازی و تصفیه مولکولی تبدیل کرده است.
زئولیت (Zeolite) یک نوع جاذب مینرالی است که در فرآیند PSA برای تولید نیتروژن استفاده می‌شود. این ماده دارای ساختاری شبکه‌ای است که قابلیت جذب و جداسازی مواد درون آن را دارا می‌باشد.
زئولیت‌ها اغلب به صورت جاذب‌های متخلخل در دسترس هستند و ساختار مورد استفاده در فرآیند PSA دارای منافذ و کانال‌های میکروسکوپی است. این کانال‌ها در اندازه مولکول‌های مختلف جذب کننده قرار دارند. در صورتی که زئولیت به فشار بالا (نزدیک به فشار جذب) تحت وارد شود، مولکول‌های کوچکتر می‌توانند در کانال‌های زئولیت حرکت کنند و از آن عبور کنند، در حالی که مولکول‌های بزرگتر گیر می‌افتند و جذب می‌شوند.
در دستگاه نیتروژن ساز PSA، زئولیت به عنوان جاذب اصلی استفاده می‌شود تا نیتروژن را از هوا جذب کند و سایر گازها را عبور دهد. با تغییر فشار و شستشوی زئولیت، نیتروژن جذب شده آزاد می‌شود و به عنوان نیتروژن خالص تولید می‌شود.
از مزایای استفاده از زئولیت در فرآیند PSA می‌توان به قدرت جذب بالا، قابلیت تجدید پذیری، پایداری شیمیایی و مقاومت در برابر شرایط سخت اشاره کرد. همچنین، زئولیت‌ها می‌توانند در مقیاس صنعتی تولید شوند و در انواع مختلفی مانند زئولیت نتروژن (Zeolite 5A)، زئولیت زئولیت دیلیت (Zeolite 13X) و زئولیت نتروژن انتخابی (Selective Zeolite) موجود باشند.
مواد جاذب مولکولارسیو یا مواد جاذب سیالات، موادی هستند که قابلیت جذب و نگهداری مولکول‌ها و یون‌ها درون ساختار خود را دارند. این مواد به عنوان جاذب‌های مولکولارسیو در فرآیندهای جداسازی، پاکسازی و ذخیره‌سازی مواد مورد استفاده قرار می‌گیرند. انواع مختلفی از جاذب‌های مولکولارسیو وجود دارند، که برخی از مهم‌ترین آنها عبارتند از:
1. زئولیت‌ها: زئولیت‌ها به عنوان جاذب‌های مولکولارسیو بسیار معروف و پرکاربرد هستند. خاصیت ساختار پوروس آنها باعث می‌شود تا بتوانند مولکول‌ها را درون ساختار خود جذب کنند. زئولیت‌ها در صنایع نفت و گاز، پتروشیمی، شیمی و غذایی استفاده می‌شوند.
2. کربن فعال: کربن فعال یا زغال‌سنگ فعال جزو جاذب‌های مولکولارسیو پرکاربرد است. ساختار پوروس کربن فعال باعث می‌شود تا بتواند مولکول‌ها را در ساختار خود جذب کند. این ماده در فرآیندهای تصفیه آب و هوا، جذب گازهای آلاینده و تصفیه محلول‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
3. پلیمرهای جاذب: برخی از پلیمرها نیز قابلیت جذب مولکول‌ها را دارند. این پلیمرها معمولاً حاوی گروه‌های عامل جاذبی مانند گروه‌های کربوکسیلیک یا آمینیک هستند. پلیمرهای جاذب در زمینه‌هایی مانند جذب رنگ‌ها، جداسازی مولکولی و تصفیه فاضلاب مورد استفاده قرار می‌گیرند.
4. سیلیکا ژل: سیلیکا ژل یا ژل سیلیکا جزو مواد جاذب مولکولارسیو است که از سیلیسیوم دی‌اکسید تهیه می‌شود. ساختار پوروس سیلیکا ژل باعث می‌شود تا بتواند مولکول‌ها را جذب کند. این ماده در صنایعی مانند تصفیه گازها، تصفیه روغن‌ها و ذخیره‌سازی مولکول‌های آروماتیک استفاده می‌شود.
توجه داشته باشید که این فقط برخی از نانواع مواد جاذب (مولکولارسیو) هستند و در طی زمان ممکن است نوع جدیدی از جاذب‌ها معرفی شود. علاوه بر این، استفاده از هر نوع جاذب به تکنولوژی و صنعت مورد استفاده مربوطه و نوع مولکول‌ها یا یون‌های مورد نظر بستگی دارد.
زئولیت‌ها معمولاً از ترکیبات سیلیکاتی تشکیل شده‌اند که دارای ساختار مشابه شبکه‌ای هستند. جاذبیت زئولیت‌ها ناشی از ساختار سه‌بعدی منظم آنها است که شامل کانال‌ها و منافذ میکروسکوپی است. این کانال‌ها و منافذ به اندازه و شکل مختلفی برای جذب و جداسازی مواد درون زئولیت وجود دارند.
ترکیبات شیمیایی اصلی موجود در زئولیت‌ها سیلیکا (SiO2) و آلومینا (Al2O3) هستند. هرچند که ترکیب شیمیایی دقیق زئولیت‌ها متغیر است و می‌تواند وابسته به نوع زئولیت باشد. به طور کلی، در زئولیت‌ها نسبت SiO2 به Al2O3 معمولاً بین 1 تا 4 است. علاوه بر این، ممکن است دیگر عناصر مانند ناتریم (Na)، کلسیم (Ca)، منگنز (Mn) و غیره نیز در ساختار زئولیت‌ها حضور داشته باشند.
به عنوان مثال، چند نوع زئولیت معروف عبارتند از:
1. زئولیت نتروژن (Zeolite 5A): این نوع زئولیت از ترکیبات سیلیکاتی و آلومینات سدیم و کلسیم تشکیل شده است. این زئولیت قابلیت جذب مواد گازی نظیر نیتروژن، اکسیژن، آرگون و مواد آلی را داراست.
2. زئولیت زئولیت دیلیت (Zeolite 13X): این نوع زئولیت دارای ساختاری باز و حفره‌های بزرگتر است که قابلیت جذب گازهایی مانند نیتروژن، اکسیژن و مواد آلی را دارد.
3. زئولیت نتروژن انتخابی (Selective Zeolite): این نوع زئولیت‌ها با تغییر در ساختار سطحی و منافذ خود، قابلیت جذب اکسیژن را بیشتر نسبت به نیتروژن دارند. این خاصیت باعث می‌شود که بتوان از آنها برای تولید نیتروژن با خلوص بالا استفاده کرد.
این فقط چند نمونه از زئولیت‌های موجود است و در عمل ممکن است انواع مختلفی از زئولیت‌ها برای کاربردهای مختلف وجود داشته باشند.
در دستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی، متغیرهای عملیاتی مهمی وجود دارند که برای عملکرد صحیح و ایمن این دستگاه باید مدنظر قرار گیرند. برخی از این متغیرها عبارتند از:
1. طراحی جریان: جریان اکسیژن در دستگاه باید به طور دقیق تنظیم شده باشد. این متغیر باید با توجه به نیازهای بیمار و توصیه‌های پزشک تنظیم گردد. جریان بیش از حد بالا ممکن است منجر به آسیب ریه‌ها یا مشکلات دیگری شود.
2. غلظت اکسیژن: غلظت اکسیژن تامین شده به بیمار نیز باید به طور دقیق کنترل شود. این متغیر عمدتاً توسط دستگاه اکسیژن ساز تنظیم می‌شود و باید با توصیه‌های پزشک در رابطه با مقدار غلظت اکسیژن مورد نیاز بیمار هماهنگ شود.
3. فشار اکسیژن: فشار اکسیژن تولید شده توسط دستگاه نیز باید در محدوده‌ای ایمن تنظیم شود. این متغیر به عنوان یک پارامتر ایمنی مهم در دستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی مورد توجه قرار می‌گیرد.
4. کارکرد صحیح سنسورها و نمایشگرها: دستگاه اکسیژن ساز باید مجهز به سنسورها و نمایشگرهای مناسب باشد که به طور صحیح عمل کرده و اطلاعات لازم را به کاربر ارائه دهد. سنسورها برای اندازه‌گیری جریان، غلظت و فشار اکسیژن استفاده می‌شوند.
5. ایمنی و ضدعفونی: دستگاه اکسیژن ساز باید دارای سیستم‌های ایمنی مناسبی باشد تا از وقوع حوادث مانند انفجار یا نشت اکسیژن جلوگیری شود. همچنین، بخش‌های مختلف دستگاه باید به طور منظم ضدعفونی شوند تا از رشد باکتری‌ها یا عفونت‌های محتمل جلوگیری شود.
این فاکتورها تنها برخی از متغیرهای عملیاتی مهم در دستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی هستند. در هر صورت، برای استفاده امن و موثر از این دستگاه، همواره باید به دستورالعمل‌ها و راهنمهای سازنده دستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی رعایت شود و همچنین نیاز به نظارت و کنترل مداوم از سوی فراگیران بهداشت و پرستاران وجود دارد.
نیتروژن ساز یک دستگاه است که برای تولید نیتروژن از هوا استفاده می‌شود. نیتروژن سازها به طور عمده در صنعت استفاده می‌شوند، از جمله در صنایع الکترونیک، خودروسازی، مواد غذایی و پزشکی.
در اکثر موارد، هوا که شامل حدود 78 درصد نیتروژن است، از طریق فرایندی به نیتروژن خالص تبدیل می‌شود. یکی از روش‌های معمول برای تولید نیتروژن، فرایند تقطیر هوا است. در این فرایند، هوا فشرده و سپس خنک شده و به یک واحد تقطیر می‌رسد. در اینجا، هوا تحت فشار می‌افتد و به صورت مایع تبدیل می‌شود. سپس، تقطیر مایع صورت می‌گیرد و نیتروژن خالص جدا می‌شود و به محیط آزاد منتقل می‌شود.
روش‌های دیگری نیز برای تولید نیتروژن وجود دارد، از جمله ممبران پروسس و جذب فشار متوسط. هریک از این روش‌ها و فناوری‌ها ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند، ولی هدف نهایی در همه موارد تولید نیتروژن خالص و با کیفیت است.
نیتروژن خالص که از نیتروژن ساز تولید می‌شود، در بسیاری از صنایع برای انجام فرآیندهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد، مانند ایجاد محیط همگن برای راکتورهای شیمیایی، خنک کردن و حفظ طاقت در سیستم‌های الکترونیکی و لیزرها، حفظ کیفیت محصولات غذایی و دارویی و غیره.
دستگاه نیتروژن ساز PSA (Pressure Swing Adsorption) یکی از روش‌های متداول برای تولید نیتروژن خالص است. در این روش، فرآیند جذب فشار متوسط (PSA) برای جداسازی نیتروژن از هوا استفاده می‌شود.
فرآیند PSA در دستگاه نیتروژن ساز به صورت زیر عمل میکند:
1. جذب: در ابتدا، هوا از محیط جمع‌آوری می‌شود و به داخل واحد PSA هدایت می‌شود. در اینجا، واحد PSA شامل دو تخته جذب‌کننده (adsorbent bed) است که به طور متناوب عمل میکنند.
2. فشار دادن: در این مرحله، هوا با استفاده از یک کمپرسور به فشار بالایی فشرده می‌شود و وارد تخته جذب‌کننده می‌شود. در تخته جذب‌کننده، جاذب خاصی مانند زئولیت (zeolite) وجود دارد که قابلیت جذب نیتروژن را دارد.
3. جداسازی: هنگامی که هوا به فشار بالا فشرده می‌شود، نیتروژن توسط جاذب جذب می‌شود و سایر گازها مانند اکسیژن، آرگون و دیگر گازهای معدنی به صورت عبوری از جاذب عبور میکنند و به خارج از واحد PSA خروجی می‌دهند. نیتروژن جذب شده در تخته جذب‌کننده نگهداری می‌شود.
4. تخلیه: پس از مدتی، تخته جذب‌کننده اشباع می‌شود و باید آن را تخلیه کرد. این مرحله به عنوان مرحله تخلیه شناخته می‌شود. برای تخلیه، فشار هوا در تخته جذب‌کننده کاهش می‌یابد، که باعث آزاد شدن گازهای جذب شده (نیتروژن) می‌شود و از واحد خارج می‌شوند.
5. تغییر تخته‌ها: پس از تخلیه، تخته جذب‌کننده ای که اشباع شده بود، به فرآیند تجدید تخته (regeneration) ارسال می‌شود تا قابل استفاده مجدد شود. در این فرآیند، تخته جذب‌کننده با استفاده از یک جریان نیتروژن خالص شستشو می‌شود تا گازهای جذب شده در مرحله جذب حذف شوند و تخته آمادهٔ استفاده مجدد شود.
این فرآیندها به صورت متوالی و متناوب انجام می‌شودوست عزیز، به نظر می‌رسد بخش آخر پیام شما بریده شده است. لطفاً ادامه متن خود را بنویسید تا بتوانم به درستی به شما پاسخ دهم.
دستگاه نیتروژن ساز برای تولید نیتروژن خالص از هوا استفاده می‌شود. عمدهٔ دستگاه‌های نیتروژن ساز از فرایند تقطیر هوا استفاده میکنند. در اینجا فرایند کلی تولید نیتروژن در دستگاه نیتروژن ساز را توضیح می‌دهم:
1. فشرده‌سازی هوا: در ابتدا، هوا از محیط جمع‌آوری می‌شود و به وسیلهٔ یک کمپرسور پیستونی یا کمپرسور پیستونی اشباع شده فشرده می‌شود. این فشار افزایش می‌یابد تا حجم هوا کاهش یابد. در نهایت، هوا به فشار بالا وارد می‌شود.
2. خنک‌کننده: هوا به خنک‌کننده منتقل می‌شود تا درجه حرارت آن کاهش یابد. خنک‌کننده معمولاً از یک سیستم خنکاننده آب استفاده میکند تا حرارت هوا از طریق تبخیر آب انتقال یابد و هوا خنک شود.
3. جداسازی اکسیژن و سایر گازها: در این مرحله، هوا خنک شده به یک واحد تقطیر انتقال می‌یابد. در اینجا از طریق فرآیند تقطیر، هوا به دو جریان تقسیم می‌شود: یک جریان حاوی اکسیژن و سایر گازها و دیگر جریان حاوی نیتروژن.
4. جداسازی نیتروژن: در این مرحله، جریان حاوی نیتروژن از جریان کلی جدا می‌شود. روش‌های مختلفی برای جداسازی نیتروژن استفاده می‌شود، از جمله روش جذب فشار متوسط و روش ممبران پروسس. در روش جذب فشار متوسط، از جاذب‌های خاصی مانند زئولیت‌ها استفاده می‌شود تا نیتروژن جذب شود و سایر گازها مانند اکسیژن و آرگون رها شوند. در روش ممبران پروسس، از ممبران‌های با قابلیت تراگذری برای نیتروژن استفاده می‌شود تا نیتروژن جدا شود.
5. خروجی نیتروژن خالص: نیتروژن خالص تولید شده از دستگاه نیتروژن ساز از طریق خروجی خارج می‌شود و می‌تواند به طور مستقیم به کاربردهای مختلفی مانند صنایع الکترونیکی، فرآیندهایتولید، صنایع معدنی، صنعت غذا، صنعت بسته‌بندی و غیره تامین شود.
دستگاه نیتروژن سازها برای تولید نیتروژن خالص در مقیاس صنعتی و تجاری استفاده می‌شوند. این دستگاه‌ها به عنوان منابع نیتروژن مستقل عمل کرده و از وابستگی به تأمین نیتروژن خارجی مانند اسطوخودوس نیتروژن (Nitrogen cylinders) جلوگیری میکنند. مزایای استفاده از دستگاه نیتروژن ساز شامل کاهش هزینه‌ها، تأمین پایدار نیتروژن، ایمنی بیشتر و کنترل بهتر فرآیندها است.
نکته مهمی که باید در نظر داشته باشید این است که دستگاه نیتروژن سازها تنها نیتروژن خالص تولید میکنند و دیگر گازهای موجود در هوا مانند اکسیژن، آرگون و مواد معلق دیگر را از آن جدا میکنند.
